Fleet Foxes: "Montezuma"
from Helplessness Blues (2011)
การที่เราเติบโตจนถึงวัยเท่ากับพ่อแม่เราตอนพวกท่านให้กำเนิดเรา มันสะท้อนอะไร?มันบอกอะไรกับเรา? Fleet Foxesตั้งคำถามนี้ในประโยคแรกของMontezuma -- "So now I am older than my mother and father / when they had their daughter / now what does that say about me" มันหยุดให้เราคิดอะไรได้มากมายเหลือเกิน รู้สึกราวกับว่ามันคือหลักไมล์ของชีวิตที่ก้าวไปสู่วัยผู้ใหญ่อย่างเต็มตัว คำถามที่ตามมาคือ เรายังจะได้ความรักบริสุทธิ์ดั่ง'แม่มีให้ลูก'อีกหรือ?เมื่อบทบาทของเราควรจะเป็นพ่อแม่เสียเองแล้ว ("Oh how could I dream of such a selfless and true love")
Robin Pecknoldเขียนเนื้อหาได้มีสวยงามเหมือนกวีและมีความหมายลึกซึ้งแบบปรัชญา ทั้งหมดผ่านภาษาเรียบๆธรรมชาติวางบนเมโลดี้ที่ไม่ซับซ้อน เป็นต้นตำรับโฟล์คยุคบุปผาชนแท้ๆ
เขาปลงกับความไม่เที่ยงของชีวิต ที่ไม่ว่าจะยากดีมีจน สุดท้ายก็ต้องตายไปจากไปอย่างเปลือยเปล่าไม่ต่างกับตอนแรกเกิด ("In dearth or in excess / both the slave and the empress / will return to the dirt I guess, naked as when they came") เขาตั้งคำถามกับการมีอยู่จริงของสวรรค์ ("I wonder if I'll see any faces above me or just cracks in the ceiling") และปล่อยวางความมักมากในทรัพย์สินเงินทอง -- แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องง่าย ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย เขายังคงอยากจะนำสิ่งที่เขาครอบครองลงหลุมไปกับเขา ('...throw them into the tomb with me') ก่อนจะทิ้งท้ายให้คิดว่า ("Unless i have someday / Ran my wandering mind away") -- งดงามเหลือเกิน
Montezumaเป็นเพลงที่สามารถทำให้ปล่อยใจไหลไปไกลตามเมโลดี้ที่สวยงามและภาษาที่สละสลวย แต่อดไม่ได้ที่ต้องหยุดเวลาแล้วมองกลับมาที่ตัวเองเพื่อขบคิดทบทวนอะไรหลายๆอย่าง -- แค่แทร็คแรกของอัลบัม ทำได้ขนาดนี้ ...มั่นใจได้เลยว่าการฟังอัลบัมHelplessness Bluesจะเป็นการเดินทางที่น่าจดจำเหลือเกิน
No comments:
Post a Comment